Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν συνδέσει το μέλι με τις μέλισσες. Η γνωστή μας μέλισσα (Apis mellifera) όμως δεν είναι το μόνο έντομο που φτιάχνει μέλι. Βομβίνοι, σφήκες, άκεντρες μέλισσες και πεταλούδες φτιάχνουν επίσης μέλι, όμως κανένα από αυτά τα έντομα δεν παρουσιάζει τόσο εντυπωσιακή συμπεριφορά όσο τα μυρμήγκια του μελιού.
Η άκεντρη μέλισσα (Melipona) που ζει στις τροπικές και υποτροπικές περιοχές της γης, παράγει ένα μέλι με μεγαλύτερη ρευστότητα και πιο αψιά γεύση από αυτά που έχουμε συνηθίσει. Βέβαια η παραγωγή είναι πολύ μικρότερη και η συγκομιδή πιο περίπλοκη, όμως η ζήτηση του μελιού της Melipona παρουσιάζει αυξανόμενη τάση, καθώς θεωρείται θεραπευτικό, ενώ και η γονιμοποίηση κάποιων ενδημικών φυτών γίνεται καλύτερα από αυτές τις μέλισσες.
Οι βομβίνοι φτιάχνουν και αυτοί μέλι, αν και σε πολύ μικρότερη κλίμακα, μιας και όλα τα μέλη της αποικίας χάνονται πριν το χειμώνα και διαχειμάζουν μόνο οι νέες συζευγμένες βασίλισσες. Έτσι δεν χρειάζεται να αποθηκεύουν μεγάλες ποσότητες. Επίσης διάφορα είδη σφηκών, ιδιαίτερα οι Μεξικανικές σφήκες μελιού (Brachygastra spp.) αποθηκεύουν νέκταρ στις φωλιές που φτιάχνουν από χαρτί.
Πολλά έντομα λοιπόν συλλέγουν και αποθηκεύουν νέκταρ ώστε να το χρησιμοποιήσουν αργότερα, ωστόσο τα μυρμήγκια Honeypot δεν αποθηκεύουν το νέκταρ στη φωλιά τους, αλλά κάνουν κάτι ακόμα πιο εντυπωσιακό. Κάποια μέλη της αποικίας μετατρέπονται σε ζωντανές αποθήκες τροφίμων. Αποθηκεύουν το νέκταρ στις κοιλιές τους, οι οποίες διογκώνονται τόσο πολύ που φτάνουν να γίνουν πολλές φορές μεγαλύτερες από το κανονικό τους μέγεθος και δρουν ουσιαστικά ως δεξαμενές τροφίμων για την αποικία.
Όταν οι κοιλιές τους γεμίσουν, κρέμονται ανάποδα, ακίνητα μέσα στις υπόγειες φωλιές τους. Άλλες εργάτριες τα φροντίζουν και τα καθαρίζουν και αντλούν νέκταρ όταν χρειαστούν για να τροφοδοτήσουν την υπόλοιπη αποικία. Όσο βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση, πρησμένα, δεν μπορούν να κινηθούν. Το μέγεθος της κοιλιάς τους μπορεί να φτάσει αυτό μιας ρόγας σταφυλιού.
Ορισμένα είδη αυτών των μυρμηγκιών ζουν σε εξαιρετικά καυτές ερήμους, ενώ άλλα σε δασικές εκτάσεις που είναι κάπως δροσερές αλλά εξακολουθούν να είναι πολύ ξηρές για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα, στο πολύ καλά μελετημένο Myrmecocystus mexicanus που ζει στους στους άγονους οικοτόπους της νοτιοδυτικής Αμερικής, έχει παρατηρηθεί ότι στείρες εργάτριες ενεργούν ως ζωντανές αποθήκες τροφίμων σε περιόδους έλλειψης τροφίμων.
Τα μυρμήγκια Honeypot όπως το είδος Melophorus bagoti αλλά και το Camponotus spp. είναι βρώσιμα έντομα και αποτελούν μέρος της διατροφής διαφόρων αυτόχθονων Αυστραλών, οι οποίοι ξύνουν με τα χέρια την επιφάνεια ώστε να εντοπίσουν τις κάθετες σήραγγες των φωλιών και να βρουν το νέκταρ. Τα μυρμήγκια αυτά δεν συλλέγουν μόνο νέκταρ από τα λουλούδια αλλά όπως και οι μέλισσες συλλέγουν και μελιτώματα που παράγονται από κοκκοειδή και αφίδες που παρασιτούν διάφορα φυτά.
