Την κρυσταλλική ζάχαρη τη χρησιμοποιούμε για να διεγείρουμε την ωοτοκία της βασίλισσας [Stigen,1978].
H εφαρμογή της γίνεται σε τροφοδότες οι οποίοι μπαίνουν μέσα στην κυψέλη ή την βάζουμε πάνω από τους κηρηθροφορείς. Δεν δημιουργεί προβλήματα λεηλασίας και δεν μας τρώει πολύ χρόνο για την τοποθέτησή της.
Μαζί με τα καλά όμως όπως πάντα υπάρχουνε και τα αρνητικά που είναι:
-Α. Οι μέλισσες για να μπορέσουν να κάνουν τη μετατροπή της ζάχαρης σε <<μέλι>>, το 20% της ζάχαρης θα φύγει χωρίς να αξιοποιηθεί για την <<δουλειά>> που θα καταβάλουν οι μέλισσες.
-Β. Δυστυχώς δεν κρατάνε όλη τη ζάχαρη οι μέλισσες, αρκετή ποσότητα την πετάνε.
-Γ. Η ενέργεια που θα πρέπει να δώσουν οι μέλισσες γι’ αυτή τη διαδικασία είναι αρκετά μεγάλη, γιατί χρησιμοποιούν τις σιαγονικές τους εκκρίσεις για να μπορέσουν να διαλύσουν τη ζάχαρη.
Στις περιπτώσεις που οι μέλισσες βρίσκουν νέκταρ δεν κάνουμε τροφοδότηση με κρυσταλλική ζάχαρη, επειδή μπροστά στο νέκταρ δεν θα την προτιμήσουν.
Με την τροφοδότηση της κρυσταλλικής ζάχαρης θα πρέπει να φροντίζουμε να υπάρχει πολύ νερό, γιατί χρησιμοποιούν μεγαλύτερες ποσότητες σε σχέση με άλλες τροφοδοσίες.
 
Βιβλιογραφία: Πρακτική μελισσοκομία Θρασυβούλου
MelissokomiaNet.gr