Ανάλογα με την περιοχή, τα θυμάρια και το έλατο είναι βασικές πηγές. Η παραμονή στον έλατο απαιτεί στη συνέχεια μετά το τρύγο, μεταφορά σε περιοχή με αφθονία σε νέκταρ και γύρη για να «ανανεωθούν» τα μελίσσια.
Μεταφορά σε καστανιά όψιμη, όπου υπάρχει αφθονία σε γύρη και νέκταρ, μετά τον έλατο, βοηθά το μελίσσι και είναι μια καλή προετοιμασία εάν πρόκειται να ακολουθήσει μεταφορά στη συνέχεια στο πεύκο.
Αρκεί οι καιρικές συνθήκες να είναι ευνοϊκές, να έχει προηγηθεί βροχή, να υπάρχει υγρασία, γιατί έχει παρατηρηθεί ότι σε περίπτωση ξηρασίας η γύρη της καστανιάς μπορεί να είναι τοξική για τη μέλισσα.
Άλλες ¨μελισσοβοσκές¨ που είναι σε εξέλιξη την περίοδο αυτή είναι, ανάλογα με την περιοχή, η φλαμουριά, η βελανιδιά, το λιγούστρο, η λυγαριά, το καλαμπόκι.
Γενικά, τα μελίσσια μεταφέρονται σε όψιμες ανθοφορίες, σε πιο ορεινές περιοχές ή παραμένουν σε πεδινές περιοχές όπου κυριαρχεί το βαμβάκι.
 

Μελισσοκομικοί Χειρισμοί Ιουλίου

Πηγή: [omse.gr]